Mijn vader is al sinds dat ze kleuters waren bevriend met Peter. Peter en mijn vader doorliepen samen hun schooltijd, zaten samen bij de scouting, werden allebei verliefd en waren getuigen op elkaars huwelijk. Een vriendschap die hoge pieken en diepe dalen heeft overleefd en ook al zien ze elkaar soms even een tijdje wat minder, de vriendschap is er nooit minder door geworden. Peter en mijn vader kregen ook rond dezelfde periode kinderen en zo ken ik Roel dus letterlijk al vanaf de luiers. Door de jaren heen kwamen we regelmatig bij elkaar over de vloer, we gingen samen op vakanties en in onze pubertijd voegden we daar de zogeheten “Vader-Kind-weekenden” aan toe. Zoals je wellicht zult begrijpen, er zijn meer dan genoeg verhalen uit deze tijd die we voor nu beter achterwege kunnen laten, haha.

Sinds dat alle kinderen het huis uit zijn gevlogen, zien we elkaar natuurlijk een heel stuk minder. Ieder gaat hun eigen weg en heel af en toe kom je elkaar nog wel eens tegen. Maar dan breekt het moment aan dat Roel mij een appje stuurt; ik ga trouwen en ik zoek een fotograaf. En dan kan het natuurlijk niet zo zijn dat iemand anders die reportage gaat vastleggen. Ik ontmoet Roel en Gwen nog in mijn oude studio in Hoensbroek. Daar zitten we al snel herinneringen op te halen aan vroeger en we bespreken ook de plannen voor hun trouwdag.

Het wordt een dag die voelt als thuiskomen, aangezien ik het overgrote deel van de gasten al heel lang ken. Ik start die dag bij Gwen, die haar voorbereidingen bij een goede vriendin heeft gepland. Chantal start deze ochtend met Roel bij de barbier waar hij samen met goede vrienden de haren nog even laat bijwerken.

De first look is bij Peter en Henny in de tuin. Het huis waar ik als kind al heel regelmatig kwam en waar Henny alles uit de kast heeft getrokken om het er zo goed mogelijk uit te laten zien. Na de first look eten we nog snel even een broodje en gaan dan op weg naar Chateau St. Gerlach voor de fotoshoot. Iets waar Roel en Gwen best een beetje tegenop zien. Want ze vinden zichzelf lekker ongemakkelijk en niet charmant voor een camera. Al snel blijkt dat nergens voor nodig. We hebben zoveel lol met elkaar dat de shoot er in no time op staat, met resultaat. Gwen verwoorde het naderhand heel mooi: We konden onze eigen gekke zelf zijn en wat kwamen er leuke spontane foto's uit de shoot! En DAT is echt exact mijn missie tijdens welke reportage dan ook.

De ceremonie vindt plaats bij La Caverne in Geulhem. De trouwambtenaar is een vrouw uit Rotterdam die de ceremonie onwijs leuk aan elkaar praat. Gedurende de ceremonie werd er dan ook ontzettend veel gelachen en stiekem soms een klein traantje weggepinkt. Na het ja-woord en de ringen wordt de akte getekend en als verrassing mogen naast de getuigen ook beide ouders hun krabbel komen zetten.

Tijdens de toost volgt er een uitgebreide speech door Peter. Iets waar hij steengoed in is en waar ook weer de nodige herinneringen aan vroeger worden opgerakeld. Chantal, mijn second shooter, heeft natuurlijk geen idee waar al die verhalen allemaal over gaan. Maar ikzelf word weer even helemaal meegenomen naar toen met alle hilariteit erbij.

Het avondfeest wordt ingeluid door Gwen die de openingsdans doet met haar vader. Terwijl het feest vollop in gang is neem ik afscheid en ben ik onwijs dankbaar dat ik bij deze prachtige dag aanwezig mocht zijn.